1) Najpierw określono warunki brzegowe optymalizacji (wymiary graniczne), a ponadto parametry wyjściowe ciąg i moment połączono w jeden parametr, korzystając z definicji sprawności zawisowej [1]. Program przygotował (z uwzględnieniem warunków brzegowych oraz liczby parametrów) zestawy wymiarów, które następnie były przeliczane w kolejnych krokach optymalizacji. Wartości funkcji celu, zapisywane dla każdego cyklu obliczeń, stanowiły jednocześnie punkty, z których na dalszym etapie program utworzył powierzchnię odpowiedzi (rys. 5). Do interpolacji danych pomiędzy rozwiązaniami dyskretnymi zastosowano model regresji nieparametrycznej. Na ostatnim etapie przeprowadzono optymalizację z użyciem algorytmu genetycznego, który dopuszcza uwzględnianie w obliczeniach wielu funkcji celu i wyznacza kilka propozycji rozwiązań optymalnych w sensie Pareto. Aby spełnić założenia projektu, zdefiniowano zadanie maksymalizacji sprawności zawisowej z jednoczesnym kryterium momentu z zakresu odpowiadającego charakterystyce momentowej silnika elektrycznego. Warto zaznaczyć, że obliczenia prowadzone tą metodą nie są wykonywane przez sol very znajdujące się w pętli projektu obliczeń. Wartości funkcji celu są brane z utworzonej powierzchni odpowiedzi. Wyniki optymalizacji Dla finalnego zestawu przeprowadzono obliczenia sprawdzające. Uzyskany wzrost ciągu przy tej samej wartości mocy na wale silnika napędzającego wyniósł 17% (rys. 6). W celu weryfikacji stworzono model numeryczny odpowiadający pomiarowi parametrów statycznych śmigła na hamowni

2)
Zawisanie UFO w powietrzu. Wyloty kapsuł dwukomorowych niewidzialnych UFO niemal zawsze uchwycone zostają na zdjęciach w ten sposób że wyraźnie widać że zawisają one w jakiejś odległości od ziemi. Ich zawisowe położenie powinno więc być relatywnie łatwoodróżnialne od najróżniejszych białych obiektów jakie przypadkowo mogą wówczas znajdować się na linii obiektywu

3) Rysunek kapsuły dwukomorowej wznoszącego się UFO. Zaobserwowana ona została o 11:30 wieczorem, dnia 20 grudnia 1978 roku przez Wayne Hill, 5 Ottrey Street, Invercargill, Nowa Zelandia. Kapsuła ta oglądana była dokładnie spod jej spodu, gdy zawisała ona na wysokości około 30 metrów.

4) Wolski zauważył niezwykły wehikuł zawiśnięty około 4 do 5 metrów ponad powierzchnią ziemi

--------------------------------------------------
Note added at   21 min (2021-11-28 12:17:44 GMT)
--------------------------------------------------

W przeciwieństwie do samolotu ze sztywnymi skrzydłami, śmigłowiec nie jest z natury stabilny, częściowo dlatego, że obracanie się wirników powoduje powstawanie sił, które nie występują w samolocie. Szczególnie w locie zawisowym i powolnym, ma tendencję do opuszczania swojej pozycji lotu, przechylania się lub obracania