niedyrektywna

--------------------------------------------------
Note added at 17 hrs (2021-08-22 12:53:33 GMT)
--------------------------------------------------

Psychoterapia dyrektywna
Jest to opcja psychoterapeutyczna, w której psycholog - psychoterapeuta przyjmuje rolę aktywną, zadającą pytania, eksplorującą zgłaszany problem.

Psychoterapia niedyrektywna
Jest to opcja psychoterapeutyczna, w której psycholog - psychoterapeuta przyjmuje rolę wycofaną, wspierającą, rozumiejącą i klaryfikującą, która pozwala pacjentowi, w dobrym dla niego rytmie, opowiadać ważne dla niego kwestie.
https://www.psychoterapiawroclaw.com/kompendium-psychoterapi...

Pedagogika niedyrektywna to nurt posiadający swe korzenie w psychologii humanistycznej, którego twórcą jest Carl Rogers. Rogers zaproponował koncepcję pomocy terapeutycznej dziecku w zakresie rozumienia siebie i samoakceptacji.

Podstawowe założenia pedagogiki niedyrektywnej to samourzeczywistnianie, autonomia oraz współzależność społeczna, ponoszenie odpowiedzialności za swoje zachowanie oraz za wygląd swojego życia, międzypodmiotowość, orientacja na jednostkę i sens pojedyńczego istnienia w społęczeństwie oraz holizm jako postrzeganie człowieka w zintegrowanej całości (ciała, psychiki i ducha).
Postulaty tej koncepcji wychowawczej apelują o porzucenie wychowania dyrektywnego czyli takiego, które kieruje się przymusem na rzecz wychowania opartego na wzajemnej niezależności oraz braku kierowania.
https://panipedagogradzi.wordpress.com/2018/12/01/wychowanie...

Terapia niedyrektywna

Dzieci autystyczne są grupą oporną na oddziaływanie terapeutyczne ze względu na utrudniony kontakt z otoczeniem. Stąd według terapeutów pierwszy etap to terapia niedyrektywna w formie zabawowej. Założenia opracowała Virginia Axlime. Sformułowała ona 8 głównych zasad pracy z dzieckiem (na podstawie terapii Rogersa):

1. Ustalenie porozumienia, wytworzenie ciepłych, przyjacielskich stosunków z dzieckiem,
2. Całkowita akceptacja dziecka (…),
3. Wytwarzanie atmosfery swobody, zapewnienia możliwości wyrażania swoich uczuć,
4. Rozpoznawanie i odzwierciedlanie uczuć dziecka przez terapeutę,
5. Szanowanie dziecka,
6. Dziecko kieruje przebiegiem spotkań,
7. Terapeuta nie przyśpiesza terapii,
8. Przywiązywanie dużego znaczenia do określonych ograniczeń (…); dziecku nie wolno umyślnie niczego niszczyć, atakować innych osób, terapeucie nie wolno narażać dziecka na niebezpieczeństwo (w ramach akceptacji swobody w jego zachowaniu).

W czasie terapii osoba pracująca z dzieckiem “podąża za nim”, przyjmuje jego zabawy, włącza się w nie, naśladuje, itp. Nadrzędnym zadaniem jest nawiązanie kontaktu, który możliwy jest, gdy dziecko czuje się akceptowane i bezpieczne. “(…) terapeuta uczy się od dziecka, cały proces oparty jest na równoprawności i nie ma nic wspólnego z jednokierunkowym przekazywaniem określonych umiejętności jak to się dzieje w technice modyfikowania zachowań.
http://autystyczni.pl/terapia-niedyrektywna

Non directive phase, fazą nie bezpośrednią