There may not be a one-to-one correspondence between the English and Polish law in the definition of high harm. The Polish law does recognize wysoki stopień szkodliwości społecznej, but it carries its own definitions.


ccccccc
Przestępstwem (crime lub criminal offence) jest czyn człowieka zabroniony przez ustawę pod groźbą (penalty) kary jako zbrodnia (serious crime lub felony) lub występek (misdemeanour). Do uznania danego czynu za przestępstwo dochodzi w przypadku gdy, jako działanie (action) lub zaniechanie (omission to act), przedmiotowy czyn jest również:
▶ bezprawny (unlawful),
▶ zawiniony (culpable), zgodnie z łacińską paremią: nullum crimen sine culpa – nie ma przestępstwa bez winy (no crime without fault),
▶ społecznie szkodliwy (socially harmful) w stopniu wyższym niż znikomy (negligible).
https://pdf.helion.pl/e_0egq/e_0egq.pdf

cccccc

teoria społecznie niebezpiecznego (szkodliwego) przyczynienia się

. W Polskim Kodeksie karnym musi mieć on cechę działania rozumianego jako społecznie niebezpieczne w stopniu wyższym niż znikomy. Zaniechanie sankcjonowane jest bowiem wyłącznie w przypadkach gwarantów nienastąpienia skutku. Na skutek składa się z góry nieokreślona liczba różnorodnych obiektywnych warunków (miejsce, czas, sytuacja, środki). Jednak znaczenie ma tylko to, czy zachowanie się człowieka było na tyle istotne (znaczne), iż można powiedzieć, że spowodował on skutek w tych określonych warunkach. Kryterium związku przyczynowego w prawie karnym trzeba poszukiwać w tym, czy zachowanie się człowieka odpowiadało określonemu w ustawie sposobowi powodowania skutku (sformułowania w jaki sposób „zabija”, „niszczy”, „pozostawia w położeniu” itd.). Cecha sprawstwa jest zatem wnioskiem o istnieniu związku przyczynowego, zaś społeczne niebezpieczeństwo stanowi stopniowalne kryterium materialnej treści przestępstwa zarówno skutkowego (materialnego), bezskutkowego (formalnego), czy tylko usiłowania przestępstwa.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Przestępstwo