albo lokal samodzielny

Nieruchomość lokalowa (lokal wyodrębniony) – nieruchomość, która została wyodrębniona z nieruchomości macierzystej (gruntowej lub budynkowej), w celu ustanowienia odrębnej własności lokalu.

Wymogi stawiane samodzielnemu lokalowi (w rozumieniu ustawy o własności lokali), zdefiniowane są w art. 2 ust. 2 uwl, który określa, że samodzielny lokal musi spełniać następujące wymogi:

lokal składa się z izby lub zespołu izb położonych w obrębie budynku
wydzielony musi zostać trwałymi ścianami
pomieszczenia wchodzące w skład lokalu muszą spełniać wymogi dla pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi (według odrębnych przepisów)
pomieszczenia wchodzące w skład lokalu wraz z ewentualnymi pomieszczeniami pomocniczymi muszą służyć zaspokajaniu określonych potrzeb:
mieszkaniowych,
innych niż mieszkaniowe.


Жило́е помеще́ние — изолированное помещение, которое является недвижимым имуществом, пригодное для постоянного проживания людей. (wikipedia)

Изолированное помещение - внутренняя пространственная часть капитального строения (здания, сооружения), отделенная от других смежных частей строения перекрытиями, стенами, перегородками, имеющая самостоятельный вход из вспомогательного помещения (вестибюля, коридора, галереи, лестничного марша или площадки, лифтового холла и т.п.) либо из территории общего пользования (придомовой территории, улицы и т.п.) непосредственно или через другие помещение, территорию путем установления сервитута, назначение, местонахождение внутри строения, площадь которой описаны в документах единого государственного регистра недвижимого имущества, прав на него и сделок с ним. Изолированное жилое помещение может иметь вход из подсобного помещения (коридора, прихожей и т.п.). (kodeks mieszkaniowy)